สิ่งที่ได้จากการเข้าอบรม

สมัยเรียน สิ่งที่ขี้เกียจที่สุดคือการนั่งอยู่ในห้องเรียน  ฟังครูสอน และจดบันทึก   เมื่อเวลาผ่าน  บทบาทของชีวิตก็เปลี่ยน ทำให้เราต้องสลัดคราบนักเรียน  เปลียนมาเป็นคุณครู   จากที่เคยนั่งเอามือเท้าคางวางอยู่บนโต๊ะ   อ้าปากหวอ  แล้วทำหน้าเจี๋ยมเจี้ยม ฟังครู   เปลี่ยนเป็นมือถือ ชอลก์  ยืนนำเสนอ  แล้วคุมเกมการเรียนรู้  อยู่หน้าห้องเรียน    ถึงแม้ช่วงเวลาที่เรียน จะผ่านมาหลายปี   แต่อาการเบื่อก็ยังคงสิงสถิตย์อยู่ในใจ  ไม่เคยจางหายไปแม้แต่น้อย   ยกเว้นแต่ วิชานั้นเป็นสิ่งที่อยากรู้   เราจะจดจ่ออยู่กับสิ่งที่เรียน  แล้วห้ามใครรบกวนเป็นอันขาด  ไม่ยังงั้น มีอันได้เคืองกันไปหลายวัน 

แต่แล้ววันนี้   ได้ย้อนกลับไปสู่วัยเรียนอีกครั้ง  วัยเรียนตอนอายุ 30 ปลาย ๆ กับบทเรียนเด็กประถม  สนุกไม่ใช่น้อย  เหตุการณ์เกิดขึ้น   เพราะว่า  เรามีชื่อเป็นครูวิทยาศาสตร์ที่มีคะแนนสอบระดับสูง  จึงได้โอกาสเข้าร่วมการอบรมวิทยาศาสตร์กับ สสวท ร่วมกับเพื่อนครูใน จังหวััดสุรินทร์อีก 45 คน 5 วันที่ได้ย้อนกลับไปวัยเด็ก  อุปกรณ์ในการทดลองที่ครบครัน  กับสาระวิทยาศาสตร์ที่เราเคยหลงใหล ในวัยเด็ก  ย้อนกลับเข้ามาในความทรงจำ ทำให้รู้สึกสนุกสนาน  คล้ายวัยเยาว์อีีกครั้ง 

วิทยาศาสตร์  เป็น ความรู้ที่มีเหตุผล บอกที่มา และสาเหตุ  เป็นธรรมชาติของชีวิต เป็นเรื่องจริงของธรรมชาติ    เมื่อได้ย้อนวัยเข้ามาเรียนรู้ในเรื่องที่ผ่านมาหลายปี  จำลองสถานการณ์ที่เคยเป็นนักเรียนอีกครั้ง    เรากลับพบว่า  คำตอบที่เราเคยลืมไปแล้ว  คำถามที่เราเคยสงสัยในวัยเด็ก  ความสนุกกับการค้นหาความรู้ด้วยตนเองของช่วงวัยเด็กที่เราลืมมัน จนเหมือนว่ามันไม่เคยเกิดขึ้เลย  แต่ละเหตุการณ์ได้ย้อนกลับมาอีกครั้ง   พึ่งนึกขึ้นมาได้ ถึงแรงบันดาลใจที่ทำให้เราเลือกเรียนวิชาฟิสิกส์เป็นวิชาหลัก   นั่นเองทำให้เราได้คำตอบ  ทำอย่างไรจะปลูกนักวิทยาศาสตร์ตัวน้อย ๆ ขึ้นมาได้อีกสักคน หรือหลายคน …  มันคงไม่ยากเกินความสามารถไปได้หรอกน่า …..