• Breaking News

    เวบบล็อกบันทึกชีวิตธรรมดาของผู้หญิงธรรมดา มิมีสาระ แค่บ้า ๆ บ่น ๆ

    ค้นหา

    12 ต.ค. 2554

    คนเก็บบุญ ณ อำเภอสนม (สวย)

    ปกติแล้วมักจะถูกที่นอนดูดอยู่จนเกือบ 8 โมงเช้า    จึงจะสามารถสร้างพลังงานต่อต้านและลุกขึ้นมาได้  แต่วันนี้กลับสามารถลุกขึ้นมาตั้งแต่ 6 โมงเช้าได้  เพราะมีเสียงซึ่งเป็นพลังงานอย่างหนึ่ง มากระตุ้น เสียงนั้นคือเสียงปลุกจากแม่ของเราเอง  เป็นเสียงที่มีพลังสูงมากเลย ทีเดียว   ไม่รู้จะอายดีหรือเปล่า  อายุผ่าน 18 ฝนเกือบ 2 รอบแล้ว ยังต้องมีแม่ปลุกให้ตื่น  ลองคิดในแง่กลับกันดูดีกว่า ว่า คนเป็นแม่มักจะมีความุสุขในการทำอะไรเพื่อลูกเสมอ   ดังนั้นเมื่อลูกสาวบังเกิดเกล้าคนเดียวยังไม่ตื่น  แม่ก็คงมีความสุขกับการต้องปลุกลูกไปทำบุญในเทศกาลวันออกพรรษานั่นเอง

     

    ออกพรรษาปีนี้ คนเต็มศาลาวัด  ทั้งคนแก่ คนหนุ่ม คนสาว รวมทั้งเด็กตัวเล็ก ๆ ต่างมาร่วมกันทำบุญ  เรารู้สึกชุ่มชื่นใจทุกครั้งที่มองเห็นภาพดังกล่าว  เพราะภาพแบบนี้มันบ่งบอกถึงวัฒนธรรมอันดีงามที่ยังคงหลงเหลืออยู่ในบ้านของเรา ณ วัดบ้านพลับ อำเภอสนม ซึ่งเป็นอำเภอเมียน้อยอันดับท้ายที่สุดในจังหวัดสุรินทร์  ในความที่เป็นอำเภอเมียน้อย  ความเจริญยังไม่บังอาจเข้ามาถึงได้   วัฒนธรรมอันดีงามจุึงไม่เลือนหายไปกับความเจริญเติบโตทางเทคโนโลยี  ที่นี่ยังมีความภาพสวยงามให้เรามีความสุขได้เสมอ

     

    เราและแม่ช่วยกันหอบหิ้วข้าวสวยร้อน ๆ  กับข้าว ขนมหวาน และเครื่องใช้สัมภาระเข้าร่วมทำบุญในศาลา  และที่ขาดไม่ได้คือดอกสะเลเตหอม ๆ ที่เป็นดอกไม้สุดโปรด เมื่อนำ ดอกไม้ถวายพระและปักใส่แจกันแล้ว  แอบคิดเข้าข้างตัวเองเล็กน้อยถึงปานกลาง  ว่า ดอกไม้ของเราสวยและสดชื่นที่สุด   ต่อจากนั้นจึงได้ตักบาตรและนำอาหารไปให้ เหล่าบรรดาแม่ครัวจัดเตรียมสำรับสำหรับถวายพระ  แม่ครัวต่างขมีขมันช่วยกันโดยที่ไม่ต้องมีใครบอก ไม่มีค่าจ้าง แต่คนเหล่านี้ล้วนทำจากจิตอาสาทั้งสิ้น  เราเข้าไปทักทายปราศัย อาสาช่วยยกและจัดของ  แต่แม่ครัวต่างเกรงใจไม่กล้าใช้  กลับให้เราไปนั่งรอถวายสำรับบนศาลาได้เลย   ความเกรงใจนั้นมาจากสาเหตุเพราะเราเป็นคุณครู  หัวโขนนี้มันถอดออกไม่ได้ แม้กระทั่งเกษียณอายุ

     

    เมื่อพิธีกรรมต่าง ๆดำเนินการไปจนถึง ช่วงท้ายสุดได้มีการแห่ปราสาทผึ้ง ในปราสาทผึ้งบรรจุทั้งของใช้  ไหม ผ้าไตรจีวร ทุกสิ่งล้วนเป็นของที่ชาวบ้านในแต่ละคุ้มบริจาคร่วมกันจัดทำ   ในระหว่างที่แห่ปราสาทผึ้งมีเสียงกันตรึมนำแห่  เพราะเราชอบกันตรึมติดมาในสายเลือดอยู่แล้ว  ได้ยินเสียงกันตรึมเมื่อไหร่ เป็นได้วิญญาณนางอัปสราเข้าสิงเมื่อนั้น    ครั้นอดรนทนไม่ได้  จึงได้เข้าร่ายรำร่วมกับขบวนแห่ปราสาทผึ้งด้วยซะเลย

     

    ถวายปราสาทผึ้งเสร็จ ถัดมาคือ กรวดน้ำ และเมื่อรับพรเสร็จ   ก็เป็นอันเสร็จสิ้นพิธีกรรมในวันออกพรรษา  หลังจากนั้นชาวบ้านบางคนก็ร่วมรับประทานอาหารที่วัด  บางคนก็กลับบ้านทันที  ส่วนเราเดินตามเก็บภาพไม้ดอก และรอยยิ้มเบิกบานของเหล่าบรรดาคนเก็บบุญที่อำเภอสนมแห่งนี้ต่อ  อย่างชุมชื่นหัวใจ

    ไม่มีความคิดเห็น:

    แสดงความคิดเห็น

    บทความคอมพิวเตอร์

    Fashion

    Popular

    Beauty

    Recent Post

    Travel