ตะกร้าหมากยาย
วันนี้ที่หมู่บ้าน มีการจัดงานบวช ทำให้ได้เข้ามาร่วมงานบุญ กับเพื่อนบ้านด้วย และก็พลาดไม่ได้กับการเข้าไปสวัสดีทักทายบรรดา ผู้สูงวัย เนื่องจากเคยเป็นหลานสาวคนโปรดของยาย ซึ่งเป็นหนึ่งในสมาคมผู้สูงวัยกลุ่มนี้มาก่อนที่ท่านจะเสียชีวิต นั่นเป็นสาเหตุให้เราเป็นที่รู้จักของยาย และ ตา หลาย ๆคนในหมู่บ้าน ทั้ง ๆที่โดยธรรมชาติของนิสัยมนุษย์ ที่มีกำแพงส่วนตัวสูงเสียดฟ้าอย่างเรา จะไม่ค่อยสมาคมกับใครมากนัก แต่กับคนแก่ เรามีเรื่องที่อยากรู้ มีเรื่องที่ต้องถาม และมีเรื่องที่อยากให้ท่านเหล่านั้นเล่าให้ฟังมากมาย ไม่รู้จบ การช่างซัก ช่างถาม ชอบฟังเรื่องราวเก่า ๆ จากผู้สูงวัยเหล่านี้ กลับกลายเป็นเสน่ห์ที่ทำให้คนแก่หลายคนนึก เอ็นดู โดยที่เด็กรุ่นใหม่หลายคนรำคาญกับการฟังเรื่องเดิม ๆ แต่มันกลับเป็นสันดานของเรา 
อุปกรณ์ในการกินหมาก
วันนี้เข้าไปอาสาตำหมากให้กับกลุ่มสนทนาวัยไม้ใกล้ฝั่ง หลังตำหมากเสร็จ ก็สำรวจตะกร้าหมากซะหน่อย รื้อฟื้นความหลังสมัยที่ยายยังมีชีวิตอยู่ ในกระบวนการกินหมาก จำเป็นต้องมีอุุปกรณ์เหล่านี้ สำหรับใช้ตำหมาก คือ ครกและสากขนาดเล็ก กรรไกรสำหรับหนีบหมาก หมากที่เคี้ยวได้ดี จะต้องเป็นหมากอ่อน จะไม่ให้เป็นหมากอ่อนได้อย่างไร ก็วัยชรา ต่างเหลือฟันไม่กี่ซี่ในปาก ไม่มากพอจะเคี้ยวหมากแก่ได้ รสชาติหมากจะออกฝาดนิด ๆ ถัดมาคือเปลือกหาด เป็นเปลือกของต้นไม้ชนิดหนึ่ง เมื่อเคี้ยวไปพร้อมกับหมากและพลูจะทำให้มีสีแดง เคยถามยายว่า ทำไมต้องกินหมาก กินหมากทีไรเลอะปากทุกที แถมบ้วนทิ้งที่ไหนก็ดูสกปรก ยายมักจะให้เหตุผลว่า เพื่อให้ฟันทน แต่มองไปดูที่ฟันในปากยายครั้งไหน ๆ ก็ไม่เห็นจะมีทนหลงเหลือในปากสักซี่ แต่ยายก็ยังบอกว่าทำให้ฟันทนอยู่ดี 
สำหรับวิธีการกินหมาก เริ่มด้วยนำใบพลูมาทาด้วย ปูนขาว ซึ่งได้มาจากการเผาเปลือกหอยแครง ต่อจากนั้นก็ใส่ยาเส้น นำพลูที่ทาหมากและห่อด้วยยาเส้น ลงในครก ใส่หมาก เปลือกหาด แล้วโขลกให้คลุกเคล้าเข้าด้วยกัน แล้วนำมาเคี้ยวอมไว้ในปาก พอมีน้ำหมากมาก ก็บ้วนออก เราเคยอมยาเส้นครั้งหนึ่ง เมาจนแทบคลานได้ เข็ดจนวันตาย แต่ก็น่าแปลกใจว่า ผู้เฒ่าที่กินหมากเหล่านี้ไม่เห็นจะมีอาการอย่างเราสักคน หรืออาจจะเป็นเพราะความชินในรสชาติ คล้ายเราติดกาแฟ บางคนบอกว่ากินแล้วนอนไม่หลับ ส่วนเรากินเมื่อไหร่ก็หลับได้เมื่อนั้น
ครั้นเมื่ออายุุมากขึ้น ราเจึงได้คำตอบที่เคยสงสัยว่า “ เหตุใด ยายจึงต้องกินหมาก ” ที่ยายเคยตอบว่า ทำให้ฟันทน ไม่ผุง่าย เป็นเรื่องจริง สำหรับยาย เพราะนั่นเป็นความรู้ของคนในสมัยโบราณที่ ยังไม่มียาสีฟัน และแปรงสีฟัน แถมการกินหมากก็ยังเป็นแฟชั่นนิยมในสมัยนั้น ปากแดงจากการกินหมาก ถือว่าน่ารักน่าใคร่ การต้อนรับแขกบ้านแขกเรือนในสมัยก่อน ก็ใช้การต้อนรับด้วยหมากพลู แต่เมื่อถึงสมัยของเรา ปากแดงจากการกินหมาก ถือว่าเป็นเรื่องสกปรก ของต้อนรับแขก กลายเป็นน้ำอัดลม กาแฟ หรือไม่ก็น้ำเมา
เมื่อเวลาผ่าน ความนิยมก็เปลี่ยน ไม่แน่ อีกสัก 10 ปีข้าง หน้า รูปร่างหน้าตาพิมพ์นิยมคำว่าสวยในปัจจุบันอาจเปลี่ยนไป จากผอมบาง ร่างน้อย จมูกโด่งเป็นสัน หน้าเนียนยังกะเด็ก ผิวขาวดังน้ำนม นมบึ้ม หรือสะโพกดินระเบิด อาจจะเปลี่ยนไป เป็น ดั้งแหมบ ๆ หน้าแบน ๆ ผิวสีกาแฟ อย่างเรา ใครจะรู้ได้ หุ หุ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น