สมบูรณ์แบบ ?

พระอาจารย์วัดป่าใกล้ๆ ที่ทำงาน  ปรึกษาเรื่องการจัดกิจกรรมอบรมคุณธรรม สำหรับประชาชน โดยเน้นที่สุขภาพกายและใจ   เราอึกอักอยู่ครู่ใหญ่ๆ   เพราะนึกภาพวัดในชนบทเล็ก ๆ ที่จัดงานอบรมโดยมีคน เกือบ 50  คน เข้ามาร่วมกิจกรรม  คำถามก้องอยู่ในใจ “ ห้องน้ำพอหรือไม่  ที่พักอาศัย แออัดกันหรึือเปล่า   น้ำท่า สำหรับอาบและใช้ ยังมองไม่ออก ว่าจะหามาจากที่ไหน งบประมาณนิดหน่อย พอกินกันหรือ ? “  เมื่อเผยคำถามที่เป็นปัญหาให้ท่านทราบ   ท่านกลับหัวเราะลั่น ห้องน้ำ ไม่ได้ใช้พร้อมกันสักหน่อย  ทะยอยกันใช้  ที่พัก ก็มีเต๊นท์สำหรับนอนให้  สำหรับน้ำหากไม่พอใช้  สระข้าง ๆ ยังพอให้ตักอาบ  ห้องน้ำโรงเรียนที่อยู่ใกล้ ๆ ก็มีให้ใช้ ส่วนน้ำดื่มกับงบประมาณ เดี๋ยวมันก็มาเอง คำตอบทีท่านให้มันช่างดูง่ายดาย   จนทำให้คนเจ้าปัญหาอย่างเรา เพิ่มอาการกลัดกลุ้ม   แต่ความเชื่อมั่นที่ท่านมีทำให้เราเออออไปด้วย  ประโยคหนักแน่นที่บอกความมั่นใจในตนเองอย่างเหลือล้น “ อาตมาทำเพื่อประโยชน์ของสังคม    เมื่อใดที่เอ่ยปากจะทำอะไร  ทุก ๆ ครั้ง เมื่อติดขัด จะมีคนยื่นมือมาช่วยเสมอ  ทำมากี่ครั้งก็ไม่เคยมีปัญหา  อย่ารอให้ทุกอย่างสมบูรณ์แบบ จึงค่อยทำ  เมื่อพอจะทำได้ให้ลงมือได้ทันที  เพราะไม่มีอะไรในโลกนีสมบูรณ์แบบ”  

อาจเป็นเพราะโชค  วาสนา หรือ อะไรก็แล้วแต่ ทุกกิจกรรมที่ท่านทำ  ประสบผลสำเร็จทุกครั้งไป  เมื่อใดที่เจอปัญหา ไม่ว่าจะเป็นเรื่องปัจจัย หรือสิ่งของ มักจะมี ญาติโยมยื่นมือเข้ามาช่วยให้สำเร็จทุกครั้ง  แม้แต่ การเข้าร่วมกับสำนักงานคุมประพฤติจังหวัดสุรินทร์ ในกิจกรรมบำบัดผู้ติดสารเสพติดตามแนววิถีพุทธ  โดยนำผู้บำบัดมาอาศัยอยู่ที่วัด เป็นเวลา ถึง 4 เดือน  ซึ่งเราเองเคยค้านหัวชนฝา  เพราะเกรงว่าจะเป็นอันตรายกับตัวท่าน พระในวัด   ชาวบ้านรอบข้าง  เด็ก ๆ ในโรงเรียน รวมทั้งตัวเราเอง  แต่ท่านก็ดันไม่ยอมฟังใคร  ดำเนินกิจกรรมเหล่านั้นมาจนได้จบกิจกรรม มาได้หลายปี จบกิจกรรมไปหลายรุ่นแล้ว  

ทุกครั้งที่กิจกรรมดำเนินไปเสร็จสิ้น  ประโยคที่บ่งบอกถึงความมั่นใจในตนเองที่พระอาจารย์เคยกล่าว  มันดังก้องอยู่ในหัว  ประโยคนี้เป็นคำสอนที่คนสอนไม่ตั้งใจสอน แต่คนเจ้าปัญหาชอบขบคิด นำมาครุ่นคิด เป็นคำสอนที่จะเพิ่มความมั่นใจให้กับตนเอง  ความมั่นใจที่ขาดหายมาตลอดชีวิต   เหมือนคนเดินเพียงลำพัง 

 

เราคนขลาดเขลา  แม่นางติดดี  จะทำอะไรก็กลัว  กลัวเค้าว่า กลัวไม่ดีพอ  กลัวไปสารพัด ไม่ยอมลงมือทำสักที   หากเราเชื่อมั่นเหมือนท่านสักนิด  อะไรที่ทำแล้วเป็นสิ่งดี ๆ  แค่ทำให้เต็มทีเท่าที่มีอยู่และเป็นไปได้  ปัญหามีก็ค่อย ๆ แก้ไข  มันต้องมีทางออกและประสบผลสำเร็จแน่นอน …..หากเราเชื่อสักนิด

เอาหล่ะ   ต่อนี้ไปทุกเช้า จะตื่นขึ้นมาพร้อม ประโยคที่จะดังก้องในใจ

“ ทุกครั้งทำดี จะลงมือทันที ไม่รีรอ  สุดความสามารถแค่นั้นเป็นพอ ส่วนที่เหลือจะมีคนสานต่อเป็นผลเอง “