เสียงนกส่งเสียงร้องเจื้อยแจ้ว ดังมาเป็นระยะ ๆ รวมทั้งอากาศยามสายที่อบอุ่นและสดชื่น ทำให้บรรยากาศวัดป่าอุดมสมพร อำเภอ พรรรณานิคม จังหวัดสกลนครแห่งนี้ ร่มรื่นชวนน่าหลงใหลยิ่งนัก หากเป็นไปได้ อยากเก็บทั้งภาพ กลิ่นไอ และบรรยากาศดี ๆ แบบนี้เอามาร่วมแบ่งปัน แต่สิ่งที่ทำให้คงเป็นเพียงแต่ ภาพนิ่ง ภาพที่ให้ความรู้สึกที่หลากหลาย ทีเราหยุดยืนมองซ้ำแล้วซ้ำอีก ถึงได้กดชัดเตอร์ลง เพราะภาพนี้ให้ความรู้สึกได้ประหลาด
ระหว่างเส้นทางหนึ่งสายเรายืนอยู่ตรงกลาง ณ ที่นั้น เมื่อหันไปด้านซ้ายมือ เราพบ ถนนยาวสุดลุกหูลูกตาซึ่งจุดสุดท้ายของถนนสายนั้น ไม่สามารถคาดเดาถึงสิ่งที่จะพบเจอในข้างหน้า ไร้สิ่งมีชีวิตหรือผู้คนเดินผ่านไปมาให้เห็น มีเพียงเสียงนกที่ได้ยินเพียงแผ่วเบา เป็นระยะ ๆ นั่นเป็นเพียงสิ่งเดียวที่เป็นสัญลักษณ์ว่า ณ ที่นี่มีสิ่งมีชีวิต ภาพที่ปรากฏข้างหน้านี้ ให้ความรู้สึกเหงา เกิดอาการวาบที่กลางทรวงอกคล้ายตอนที่รู้สึกหวาดกลัว รู้สึกว้าเหว่เดียวดาย จนเราต้อง ลดกล้องลง มองซ้ำ แล้วจึงหยิบกล้องขึ้นมากดชัดเตอร์เก็บภาพที่แสนจะรัดทดใจนี้ไว้
ครั้นเหลียวมองขวามือ ปรากฏภาพถนนสายเดิมที่มีชายหญิงวัยชราคู่หนึ่ง เดินชี้ไม้ชี้มือไปยังต้นไม้สองฝั่งข้างทาง ได้ยินเสียงพุดคุยเบาๆ กริยาที่ดูเอื้ออาทร ระหว่างกันและกันของคนทั้งคู่ ทำให้บรรยากาศเหงา ๆที่เรารับเข้าไปในความรู้สึกเมื่อครู่ โดยสลัดทิ้ง ปรากฏเป็นความอบอุ่นเต็มตื้นขึ้นมา ภาพนี้เรียกรอยยิ้มจากเราได้ทันที รีบหยิบกล้องตัวเดิม กดชัตเตอร์อย่างรวดเร็ว ก่อนที่ชายหญิงคู่นี้จะรู้ตัว อาจไม่ได้ภาพที่เป็นธรรมชาติเช่นนี้อีก
ชายหญิงคู่นั้นคือ พ่อและแม่เลี้ยงของเรา ที่พบกันในวัย 50 กว่า ๆ เข้าไปแล้ว พ่อมีข้อเสียแบบชายไทยทั่ว ๆ ไป ขี้เหล้า เจ้าชู้ การพนัน พูดปด แต่น้านี…กลับหลงรักพ่ออย่างหมดใจ เราสับสนกับคำตอบที่น้านี้ให้ เหตุใดน้านีจึงเลือกพ่อ
น้านี ผู้หญิงม่ายลูกติด เลิกกับสามีมานานจนไม่คิดจะมีสามีใหม่ ผู้หญิงใจดี หน้าตาธรรมดา ทำกับข้าวไม่เป็น ขี้กลัว ขี้ลืม ตกใจง่าย แต่ภายในเข็มแข็งอย่างเหลือเชื่อ ทำงานรับจ้างไปวัน ๆ ไม่มีสมบัติใดติดตัว แต่พ่อก็เลือก น้านี แทนที่จะเลือกผู้หญิงอื่น ๆ ด้วยเหตุผล สงสาร เพราะน้านีจุนเจือและเอาใจใส่ในช่วงที่พ่อไม่เหลือใคร ถึงแม้พ่อไม่เคยรู้สึกรัก แต่พ่อทิ้งไม่ลง ?
เราสับสนกับคำตอบของคนทั้งคู่ที่ให้ เหตุใดเค้าจึงเลือกอยู่ด้วยกัน พ่อหัวเราะเสียงดังลั่น เมื่อเห็นหน้าตาที่เต็มไปด้วยเครื่องหมายคำถามของเรา “ ก็เอ็งไม่เคยมีคู่ จะไปรู้อะไรกับเค้าเล๊า..” แต่ถึงแม้จะไม่เข้าใจเหตุผลในเรื่องของความรัก แต่เราสุขใจทุกครั้งที่เห็นคนมีความรัก อยากให้ทุกคนสมหวัง เดินไปบนเส้นทางชีวิตเป็นคู่ เส้นทางนั้นคงไม่ว้าเหว่ ไม่โดดเดียว เช่นเดียวกับเส้นทางสายแรกที่เราพบเจอ
