เมื่อปล่อยให้ระยะเวลารักษาแผลในใจ เวลาทำให้ได้ครุ่นคิด คนบนโลกต่างต้องการความสุข เกลียดทุกข์กันทุกคน ต่างต้องการสิ่งที่ดีที่สุดกันทั้งนั้น ผู้ชายคนนั้นก็คน คนธรรมดา แล้วทำไมเค้าจึงไม่ควรจะเลือกทำในสิ่งที่เค้าต้องการ ไม่เลือกในสิ่งที่เค้าคิดว่าดีที่สุด หากเป็นเราก็คงต้องทำเช่นเดียวกันกับเค้า ทางเลือกที่ใช้ มันอาจลวงโลก อาจหลอกลวง แต่ทว่า มันคือสิ่งที่เค้าหรือเรา เลือกที่จะทำ นั่นคือสิ่งที่คิดว่าดีที่สุดแล้ว โดยเฉพาะในเรื่องของความรัก หัวใจมนุษย์ต่างโหยหา สิ่งที่มาเติมเต็มให้กับตน หากว่ารักมันอาจไม่ลงตัว มันก็ไม่ใช่ความผิด เพราะธรรมชาติของความรัก มีใครบ้างบังคับได้ …..
ย้อนกลับมานังทบทวนความรู้สึกตน พึ่งจะระลึกรู้ มันมิใช่ความรัก แต่ทว่ามันคือความผิดหวัง เราไม่ได้รักเค้า เพียงแต่สร้างสิ่งที่ตนเองหวังในตัวเค้า แล้วเข้าใจไปเองว่ามันคือความรัก เมื่อสิ่งที่หวังไม่เป็นดังเช่นที่ต้องการ ก็ตีโพยตีพายว่ารักร้าว ……ความโกรธเกลียด ชิงชัง ที่ฝังไปกับผู้ชายคนนั้นหายไปโดยฉับพลัน ถึงแม้จะยังนึกเสียใจ เสียดาย แต่เข้าใจว่ามันเป็นธรรมชาติของชีวิตมนุษย์ มีทุกข์มีสุขปะปน ทุกอย่างมันเป็นของชั่วคราว
ขอบคุณผู้ชายใจร้ายหนึ่งคน ที่เข้ามาสอนธรรมชาติของชีวิต เป็นครูทางธรรม !!! หากวันใดย้อนกลับมาเจอกันอีกครั้ง เราพร้อมจะยิ้มแย้ม ยอมรับมิตรภาพฉันท์เพื่อนที่แสนดีได้อีกครั้งโดยมิมีรอยร้าวใด ๆ ให้ขุ่นใจแน่นอน
