เนื่องจากเตรียมงานวันภาษาไทย เราผู้ซึ่งต้องทำประกาศนียบัตรให้นักเรียน ซ้อมการแสดง และ ทำซาวด์เพลงให้นักเรียน รู้สึกปวดตา และเครียดกับการที่ต้องมานั่งทำซาวด์เพลง วิธีการคือนำไฟบ์ Midi จากคาราโอเกะมาแปลงเป็น wav แล้วเอาใส่แผ่นซะเลย ถ้าเกิดจะต้องมานั่งอัดเสียงซะเอง คงไม่ไหว เกือบทั้งหมด 7 ทีม ปวดหัวปวดตา พอเดินออกจากโน๊ตบุ๊ค เกิดอาการเวียนหัวจะอาเจียน มีทีมหนึ่ง ไปเอาเพลงมาใหม่ ซึ่งหา midi ยากมา เมื่อหาไม่ได้ ต้องทดลองอัดเสียงดู ได้ดีที่สุดแค่นั้น เพราะฉุกเฉิน เกือบชั่วโมงสุดท้ายจึงเอามาให้ หากให้เวลามากกว่านั้นอาจจะดีกว่านี้ ครั้นเราเอาเพลงไปทดลองให้ใช้ เด็กทำหน้ายุ่ง ดูเหมือนจะไม่พอใจ เราเลยรู้สึกไม่ชอบใจด้วย คงไม่ใช่โทษเด็ก แต่คงโทษความสามารถของตน ทำได้ดีแค่นั้นจริง ๆ
เมื่อสะสางงานบนโต๊ะจนเรียบร้อย หยิบกระเป๋า หอบใส่รถ แล้วกลับขึ้นไปปิดห้องเรียน นัก กีฬาที่ซ้อนอยู่ในสนามโรงเรียนก็ขับมอไซต์กลับพอดี ปรากฏว่า พวกมันบิดมอไซต์เสียงดังลั่น เราเกิดโทสะพุ่งปร๊๊ด นึกเห็นภาพคนขับพุ่งเช้าชนกับเสาจนหัวเละ เต็มไปด้วยเลือดนองในจิตของตน พอเห็นภาพ ความสะใจเกิดขึ้นทันที พลันนึกขึ้นได้ อ้าวหลงไปตามกิเลสเสียแล้ว เคยได้ยินพระท่านบอกว่า คนใดมีจิตโทสะเป็นจริต เกิดชาติไหนก็คงไม่พ้นสัตว์นรก
ถึงแม้จะรู้ว่าหลงไปแล้ว แต่โทสะในใจก็ยังดับไม่สนิท ยังเห็นมันปรากฏอยู่จนกระทั่งกลับมาถึงบ้าน ได้พูดคุยเรื่องอื่น โทสะก็หายไป เกิดเรื่องใหม่ขึ้นมา แต่ครั้นหยิบโน๊ตบุ๊คขึ้นมาบันทึกเรื่องราว ก็ยังรู้สึกถึงโทสะจาง ๆ ในอยู่ในใจ
เฮ้อ วางยากจริง ๆ นะ โทสะเนี่ย 
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น